Τι είναι το οδοντικό εμφύτευμα

Τα οδοντικό εμφύτευμα είναι μια τεχνητή οδοντική ρίζα κυλινδρικής κατασκευής από τιτάνιο, που χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις απώλειας δοντιού ή δοντιών. Τα οστεοενσωμτούμενα εμφυτεύματα τιτανίου σχεδιάστηκαν, κατασκευάστηκαν και πρωτοτοεφαρμόστηκαν σε ασθενείς, από τον Σουηδό Καθηγητή, Dr Branemark, το 1952.

Το οδοντικό εμφύτευμα, τοποθετείται χειρουργικά στο κόκκαλο της γνάθου, για να συγκρατήσει γέφυρα, στεφάνη, ή και πλήρη οδοντοστοιχία, αντικαθιστώντας τη ρίζα του χαμένου δοντιού.

Είναι απολύτως συμβατό με τους ιστούς του ανθρωπίνου σώματος και έχει την ικανότητα να ενσωματώνεται στα περιβάλλοντα οστά, ουσιαστικά να γίνεται μέρος τους (οστεοενσωμάτωση) που είναι και ο βασικός παράγοντας που εξασφαλίζει την μακροβιότητα του αποτελέσματος.

Τα εμφυτεύματα με τεχνητά δόντια φαίνονται ολόιδια και τις περισσότερες φορές, καλύτερα από τα πρωτότυπα φυσικά δόντια και είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα στο Χόλιγουντ και στον Ευρωπαϊκό χώρο.

Διαδικασία τοποθέτησης των οδοντικών εμφυτευμάτων

Καταρχήν διενεργείται σχολαστικός έλεγχος του ατομικού ιατρικού ιστορικού που περιλαμβάνει , την κατασκευή εκμαγείων μελέτης και την ακτινολογική εξέταση με την οποία διαπιστώνεται:

  • αν υφίσταται αρκετός χώρος για την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων
  • η ακριβής ανατομική του στόματος
  • η ακριβής θέση των απολεσθέντων δοντιών προκειμένου να τοποθετηθεί η σφήνα τιτανίου
  • αν το οστό είναι ισχυρό για να τα δεχτεί, διαφορετικά θα χρειαστεί να συμπληρωθεί νέο οστό στο σημείο.

Ακολούθως, διενεργείται μια εκτεταμένη συζήτηση με τον ασθενή αναφορικά με τις προσδοκίες που έχει από την τοποθέτησή τους και τέλος προγραμματίζεται το πλάνο θεραπείας.

Η χειρουργική διαδικασία για την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων γίνεται σε ειδικά εξοπλισμένο και διαμορφωμένο ιατρείο για να’ναι απολύτως ασφαλής και ανώδυνη, με στόχο την ελαχιστοποίηση των μετεγχειρητικών επιπλοκών.

Πριν την διαδικασία, αν κριθεί αναγκαίο, γίνεται η εξαγωγή των δοντιών ή και ριζών με κακή πρόγνωση.

Το πρώτο βήμα είναι η τοπική αναισθησία, η οποία δεν επιβαρύνει την γενική υγεία ενώ η χρονική διάρκεια τοποθέτησης εμφυτεύματος για ένα μόνο δόντι, (χωρίς να προστεθεί οστό), διαρκεί από 20 έως 40 λεπτά.

Τοποθετείται η σφήνα στην οπή που έχει δημιουργηθεί,στη γνάθο, ακολούθως το ούλο ράβεται και πάνω στη σφήνα τοποθετείται προσωρινή αποκατάσταση, ώστε κατά τη διάρκεια της μάσησης να μην ασκείται πίεση πάνω στο εμφύτευμα.

Την ημέρα της επέμβασης, οι ασθενείς λαμβάνουν αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αναλγητικά ενώ τον πρώτο καιρό, μπορεί να δημιουργηθεί οίδημα καθώς και μώλωπες στα ούλα. Τα επιθέματα πάγου μειώνουν το πρήξιμο τις πρώτες 24 ώρες και παράλληλα δίνονται αντιβιοτικά για να αποτραπεί μετεγχειρητικά πιθανή μόλυνση. Η βελτίωση είναι γρήγορη και ασθενής είναι απολύτως καλά σε χρονικό διάστημα 4-5 ημερών ενώ πρέπει να δοθεί αναγκαίος χρόνος για την σταθεροποίηση του στελέχους τιτανίου. Αν υπάρξει μετεγχειριτικός πόνος συνήθως συνδέεται με τη μόλυνση ή την αποτυχία του εμφυτεύματος.

Η περίοδος επούλωσης διαρκεί 3 με 6 μήνες, κατά την διάρκεια της οποίας το οστό ενσωματώνει το εμφύτευμα. Πλέον, το στέλεχος είναι πολύ σταθερά τοποθετημένο στο οστό της γνάθου και σε αυτό τοποθετείται στεφάνη, γέφυρα ή επιεμφυτευματικής οδοντοστοιχίας.

Αύξηση οστικής μάζας

Όταν δεν υπάρχει αρκετό κόκκαλο, προκειμένου να αυξηθεί το πάχος ή το ύψος της γνάθου σε κάποιο σημείο, μπορεί να χρειαστεί να τοποθετηθεί κομμάτι από οστικό μόσχευμα του ίδιου του ασθενή (αυτομόσχευμα), που συνήθως προέρχεται από κατάλληλες περιοχές μέσα ή έξω από το στόμα. Επίσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμα και έτοιμα μοσχεύματα, (συνθετικά - βιοϋλικά ή από άλλα ειδή) που έχουν υποστεί συγκεκριμένη επεξεργασία.

Σε ποιους ασθενείς απευθύνεται η τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων;

Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι η καλύτερη επιλογή για άτομα που:

  • απώλεσαν δόντι ή δόντια εξαιτίας περιοδοντικής νόσου, ατυχήματος, τραυματισμού ή για άλλους λόγους
  • διατηρούν καλή στοματική υγιεινή
  • η υγεία τους βρίσκεται σε καλή κατάσταση, ανεξαρτήτου ηλικίας
  • παρουσιάζουν ικανοποιητική οστική μάζα στη γνάθο για την αποδοχή και την υποστήριξη του εμφυτεύματος

Αντεδύκνειται για ασθενείς οι οποίοι:

  • κάνουν χημειοθεραπεία
  • υπόκεινται σε ακτινοθεραπεία στη περιοχή του προσώπου
  • έχουν περιοδοντίτιδα (ουλίτιδα) διότι οι φλεγμονές στο στόμα μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα.
  • έχουν σοβαρά καρδιολογικά ή αναπνευστικά νοσήματα και απαιτούνται μακροχρόνιες χειρουργικές διαδικασίες
  • έχουν σοβαρά ψυχιατρικά νοσήματα
  • έχουν ανεξέλεγκτο σακχαρώδη διαβήτη (ενώ με ελεγχόμενο διαβήτη μπορούν να ακολουθήσουν θεραπεία με οδοντικά εμφυτεύματα)
  • κάνουν χρήση (από το στόμα) διφωσφωνικών για την αντιμετώπηση της οστεοπόρωσης
  • έχουν προβλήματα με την επούλωση τραυμάτων

Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί, πως το κάπνισμα είναι επιβαρυντικός παράγοντας και δεν εξασφαλίζει τη μακροβιότητα του αποτελέσματος.

Πλεονεκτήματα της τοποθέτησης οδοντικών εμφυτευμάτων

Η εφαρμογή της συγκεκριμένης θεραπείας, εξασφαλίζει για τον ασθενή,τα ακόλουθα οφέλη:

  • βελτίωση της αισθητικής της εμφάνισης λόγω αλλαγής του χαμόγελου με αποτέλεσμα την αύξηση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης του ατόμου
  • βελτίωση της μάσησης και της ομιλίας
  • δεν απαιτείται το τρόχισμα των δοντιών
  • μακρά χρονική διάρκεια ζωής (με τη σωστή τοποθέτηση και προσοχή, είναι η μακροβιότερη από οποιαδήποτε άλλη οδοντιατρική εργασία)
  • περιορισμός της περαιτέρω οστικής απώλειας και διατήρηση του υπάρχοντος οστού της γνάθου
  • αναβάθμιση της εμφάνισης του γηρασμένου προσωπείου που προκύπτει από την απώλεια της οστικής μάζας. Η γνάθος κατά την διάρκεια της μάσησης, αντιδρά στις δυνάμεις αυτής, αυξάνοντας την οστική πυκνότητα. Έτσι συμβάλει στη διατήρηση την νεανικής εμφάνισης και στην αναδόμηση του σχήματος του προσώπου, αφού με το πέρασμα του χρόνου τα χείλη γίνονται πιο στενά, ενώ η κορυφή του πηγουνιού αλλάζει θέση.

Μειονεκτήματα:

  • Όλες οι περιπτώσεις δεν έχουν εξίσου καλή αποδοχή στην εμφύτευση..
  • Αποτελεί ακριβή επιλογή θεραπείας
  • Υπάρχει ψυχολογική καταπόνηση, λόγω της μεγάλης διάρκειας της θεραπείας
  • Μερικές φορές αποτυγχάνουν
  • Αν και η επανατοποθέτησή τους είναι εφικτή, μπορεί να χρειαστεί να γίνουν επιπλέον θεραπευτικές διαδικασίες
  • Μπορεί να χρειαστούν επιδιόρθωση μετά από κάποιο χρόνο χρήσης

Χρόνος ζωής

Η πρόγνωση της χρονικής διάρκειας των οδοντικών εμφυτευμάτων, είναι (περίπου) 15 χρόνια εφόσον ακολουθηθούν τα συγκεκριμένα επιστημονικά πρωτόκολλα. Βέβαια, αν ο οδοντίατρος έχει επιλέξει τη σωστή λύση και υπάρξει η ανάλογη συντήρηση, μπορεί να διαρκέσουν ακόμα και εφ’ όρου ζωής!